لایحه حمایتی مجلس برای گسترش ورزش های دریایی

در جلسه روز دوشنبه 17شهریورماه 1404 صحن علنی مجلس شورای اسلامی، ادامه رسیدگی به گزارش کمیسیون فرهنگی درباره بررسی «لایحه نظام جامع باشگاه‌داری» در دستور کار قرار گرفت و نمایندگان با ماده (۲۰) این لایحه موافقت کردند. برابر بخش‌هایی از این لایحه: «تدوین نقشه راه و برنامه عملیاتی گسترش رشته‌های ورزشی دریامحور، صدور مجوزهای لازم برای واردات امکانات و تجهیزات مورد نیاز رشته‌های ورزشی دریامحور، برگزاری سالانه و دوره‌ای رویدادهای ملی و بین‌المللی ورزشی دریامحور در سواحل کشور با اولویت سواحل مکران و جزایر تنب بزرگ، تنب کوچک و ابوموسی و در نهایت بومی‌سازی و حمایت از تولید تجهیزات مورد نیاز رشته‌های ورزشی دریامحور» مورد توجه مجلس قرار گرفت.

اولین سئوال این است که آیا همه نمایندگان محترم مجلس شورای اسلامی که به این لایحه رای داده‌اند، به تفاوت سه مفهوم «رشد »، «پیشرفت » و «توسعه » واقفند یا خیر؟ فرض بر این است که نمایندگان محترم دارای یک تداعیِ ذهنی مشترک از مفهوم واژگانِ به کار رفته در لایحه یاد شده هستند و در این لایحه منظورشان از «گسترش» همان «توسعه» بوده است و می‌دانند که توسعه در حالت کلی بر گسترشِ ظرفیت «نظام اجتماعی» برای برآوردن نیازمندی‌های جامعه و حلِ نظام مسائل در حوزه های مربوطه دلالت دارد. طبیعی است که این تصمیم‌گیری با «شناخت » و مبتنی بر یک یا چند عامل همچون؛ «نظام مسائل»، «تجربیات»، «فشار فناوری»، «آینده‌پژوهی» و یا حتی «ایده» در حوزه ورزش به ویژه ورزش‌های دریایی شکل گرفته باشد. بر این اساس توجه به همه جوانب توسعه در حوزه ورزشهای دریایی مهم تلقی می‌شود. در واقع توسعه امری همه جانبه همراه با دستیابی متوازن به توسعه سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و… است. افزایش رشد اقتصادی، افزایش تولید و ارتقای سطح رفاه کنشگران، در مسیر توسعه محقق خواهد شد.